Vanuit het warme en zonnige zuid Afrika hoop ik dat jullie allen een goede en gezellige kerst hebben gehad!
het is hier toch niet echt kerst hoor, bij kerst hoort kou, geen 28 graden. heerlijk wat een paradijs hier! :)
Sinds de vorige avonturen heb ik een hoop gewerkt, veel opvallende dingen mee gemaakt, waar ik mij de eerste weken wel over had verbaasd, maar wat nu gewoon standaard is.
Afgelopen donderdag (22 december) was het hier bijvoorbeeld al kerst. dit omdat we de 25ste zouden aankomen in zuid afrika, Durban. Het was echt heerlijk weer, lekker koel briesje op het voordek. De kok had veel vis vlees en salades klaar gemaakt voor een lekkere bbq. Het hoogte punt van de bbq aws het speenvarkentje met appel in de mond op het spit. Eerst keerde mijn maag zich een keer of 40 om. maar uiteindelijk smaakte hij wel goed!
De gezelligheid aan boord is nu echt top. heel goed sfeertje met opmerkingen en grapjes die heeeeeel erg laag bij de grond hangen. Goede morgen of eet smakelijk hoef je hier niemand te wensen, dat maken ze zelf wel uit :p
Gisteren kwam de loods voor Durban wel op een heel speciale manier, via een helikopter! alleen een klein probleempje vanuit het schip, er is geen 5 vierkante meter vrij om iemand neer te zetten. overal staat hout, hijskranen, antenne mast of zo iets dergelijks waar iemand of de heli niet zo goed tegen kan. Uiteindelijk is de beste man boven op de brug van de dredger ( onze lading) uit de helicopter gestapt. maarja, dan ben je zeker nog wel 10 minuten onderweg naar de brug. eerst de dregder af via een wankel smal trappetje het ruim in, en dan weer het ruim uit via een ander smal trappetje. De loods vond het redelijk vermoeiend, ik schatte hem ook wel ongeveer op een jaar of 70! een oude knaap met gehoorapparaatje en witte sokken tot aan zijn knieholtes.
Verder ben ik in Durban nog de stad in geweest. naar de dokter nog wel. gelukkig kwam iemand mij ophalen en ook weer terug brengen. in een busje met zwart getinte ruiten en de deuren op slot, dat was ietsjes veiliger. geeft een goed gevoel ;)
Ik heb nog nooit zo veel politie en zwervers gezien, echt idioot veel. Voor de agenten is het sociale werkverschaffing denk ik. ik denk wel dat het hele korps uit Amsterdam hier rond loopt! terwijl de stad echt niet groot is, met een minuut of 10 ben je aan de andere kant. als je tenminste niet wordt aangehouden door een agent die een sigaar of sigaret wilt. En voor een pakje sigaretten stellen ze zelfs geen vragen! Maar goed, ik moest naar de dokter. klinkt heel erg, maar er was een vaccinatie verlopen. dus haalde ik die liever hier dan bij de medicijnman in pakistan. :p
Ben nu onderweg naar Mozambique om wat goederen op te pikken, en dan door naar het altijd gezellige Pakistan.
Na Pakistan kan het alle kanten op, Japan Rotterdam of Singapore. er is nog niets zeker. Gelukkig ben ik wel al over de helft van mijn termijn. nog een week of 8 `a 9 en dan is het tijd om eens een maandje of 3 te gaan chillen :D
Mensen allemaal een fijne vakantie en een gelukkig nieuw jaar alvast!
groetjes Wouterrr
Received: from GCC at Globe Wireless; Sun, 26 Dec 2010 19:37 UTC Message-id: 662716685
Hallo allemaal. hier een berichtje vanuit het minder koude dan daar Golf van Biskaye. ben onderweg naar Zuid Afrkia via Tenerife. Naar Pakistan, joepie!!
gestaag loopt de temperatuur gelukkig weer een beetje op. iedereen krijgt aan boord weer gevoel in oren en vingers!! :p
Ben gisteren vertrokken vanuit Rotterdam. waar het afgelopen weer IJZIG koud was. ongelovelijk zeg!!!!!!
Kom ik lekker aangevaren richting Nederland is het plots -8!! :@ heb de afgelopen maanden alleen maar het warme middenoosten en Afrika gehad, met een dag gemiddelde van 30 graden. dat was dus even omschakelen. Elke dag met 2 truien en twee broeken overall dikke jas en twee paar handschoenen rond gelopen. oja, ook nog een dikke wintermuts. en nog was het KOUD!
al hebben we wel lekker sneeuwballen gevecht kunnen doen :D
maar in Rotterdam kwamen ontzettend veel spareparts binnen voor de machinekamer brug en dek. maar ook voor twee maanden aan proviand voor 20 man. zijn met de hele ploeg een uurtje of 12 a 14 bezig geweest om dat naar binnen te sjouwen!!
Om een lang verhaal kort te maken, er moest heel wat werk verzet worden ( in de KOU) veel lange dagen gemaakt!
en als er een beetje tijd was kwam er ook nog bezoek. dat was wel leuk. Gelukkig kwam Jacintha heel erg gauw :)
Helaas waren mijn ouders op wereld reis, dus die konden niet langs komen, net als zussen en broertje daarvoor was het weer te slecht!
maar we kwamen leeg naar Rotterdam vanaf Tenerife. ( daar lagen we naast mijn eerste stage schip! hartstikke leuk dachten we, alleen denk Jumbo dat wij grote concurrenten zijn. Dus hebben we geen contact kunnen leggen via de radio, dat mochten zij niet :P)
In Rotterdam moesten we afzinken ( in het koude water) en kwam er met een sleepbootje een grote baggerboot aanzetten. Deze is 106 meter lang en weeg 3800 ton ( 3.800.000 miljoen kilo) Toen we afgezonken waren zorgde het sleepbootje ervoor dat de baggerboot recht voor het ruim kwam te liggen. toen zijn er vanaf mijn schip 4 trossen naar toe gegooit en vast gezet. daarmee konden we de baggerboot naar binnen slepen. dat duurde een uurtje of 3. best snel in vergelijking met Jumbo. Toen de baggerboot in positie lag kon de kapitein beginnen met het de-ballasten. dat wil zeggen wat uit de ballast tanks ppompen zodat het schip lichter wordt, en dus zal gaan drijven. dat duurde een uurtje of 5 voordat het ruim vrij van water was. naja, het koude zoete water vroor meteen vast tot een mooie schaatsbaan :p
Verder was het heeeeeeeeeeel erg druk met allemaal mensen die van buitenaf systemen kwamen repareren of kast bouwen, schip inspecteren enz. heb niet geweten dat er zo veel mensen op deze boot konden rondlopen.
Gelukkig is er een monteur van de sateliet tv gekomen. nu kunnen we overal ter wereld de nederlandse tv zenders bekijken. missen we ook niet zo veel nieuws. bijvoorbeeld eerste stage kom je thuis en is er ineens de euro.... hadden ze wel even mogen aankondigen! of 0611 werd 112 allemaal dat soort kleine dingen krijgen we nu wel mee. Helaas krijg je daar ook allemaal gezeik over integratie dingen mee. daar zitten we dan niet op te wachten ;)
Tsja en over de titel.... er is hier niets aan Sinterklaas gedaan.... :p
groet Wouter
Received: from GCC at Globe Wireless; Mon, 06 Dec 2010 20:52 UTC Message-id: 995988726
hier weer een verhaaltje, deze keer niet zo spannend gelukkig ;)
ik zit nu op de brug mijn avond wacht te lopen. De boot ligt ten anker bij Congo, te wachten tot er een boot uit de haven vertrekt, zodat er voor ons ruimte is. we zijn wel met de grootst mogelijke haast hierheen komen varen, omdat we een deadline moeten halen in Rotterdam. beetje jammer dat we dan een dag ten anker moeten. Wat ik nu van Congo zie, ik lig 2 kilometer van het strand, zijn mooie zandstranden met palmbomen en een inmens oerwoud erachter. het is wachten tot we de berggorilla's zien, naja dat lopen we telkens aan elkaar te vragen ''Al een berrgorilla gezien?'' Er zijn alleen niet veel mensen te vinden op het strand. dat komt misschien door die gorrila's, of omdat ze niet kunnen zwemmen, of omdat ze moeten werken. Wie zal het zeggen??
Bij Zuidafrika hebben we de hele tijd scherp zitten kijken of we witte haaien zouden zien. we kwamen redelijk dicht langs een eiland vol met zeehonden, die ik wel eens op discovery heb gezien. daar springen die witte haaien dan 5 meter het water uit om zo'n beestje te vangen. helaas al de moeite voor niets geweest. We hebben wel veel golven gezien, heel veel, en lekker hoog. het was er windkracht tien! gelukkig voor ons hadden we de wind en golven mee, dus gingen we sneller en hadden we er nauwelijks last van. Tot we een bocht moesten maken... het schip lag te slingeren van hier tot tokio oid. met uithalen van 20graden links en rechts. dan moet je je goed vast houden.
En helaas heeft deze boot heel erg veel stabiliteit. dan zou je denken lekker stabiel, maar......... hoe meer stabiliteit hoe meer en sneller de boot gaat slingeren. dus!
Als het goed is mogen we morgen ochtend om 7 uur de haven binnen, kunnen we eindelijk beginnen met het lossen van de lading ( een kleine sleepboot en een baggerboot). dat lossen gaat heel makkelijk. je pakt de afstandsbediening van de ramp ( luik aan de achterkant van boot) en laat die zakken. dan start de kapitein de ballast pompen en stroomt het water het ruim in. even wachten ( twee uur) en de bootjes in het ruim gaan drijven. dan worden ze naar buiten gesleept, en dat kan het ruim leeg gepompt worden. en klaar is kees. gaat een stuk makkelijker dan met de hijskranen zoals vroeger!
met een week of twee ben ik in Rotterdam. misschien tot dan!
groet Wouterr
Received: from GCC at Globe Wireless; Sun, 14 Nov 2010 21:02 UTC Message-id: 988805910
ben nu een kleine 10 dagen aan boord, maar het voelen er als 80! :p
het is erg hard werken hierzo, de eerste paar dagen in de haven waren 20 en 21 uur niet bijzonder. dat was op zich redelijk vermoeiend! ik ben nu onderweg naar Congo. Er staat een kleine baggerboot en sleepboot in het ruim, die zijn naar binnen komen varen in dubai, waarvoor het schip moest afzinken. Het is echt veel lekkerder werken dan bij Jumbo! hier kan je niet harder werken dan dat je je best doet, dat was daar wel anders ;)
Maar het afzinken gaat redelijk goed! de kapitein regelt het afzinken en ik sta bij een lier commando's te geven aan 2 matrozen die de winch bedienen. dat is eigenlijk alles. Het meeste werk zit in het voor bereiden en het vast zetten van de lading. Heb al lekker veel met de hijskraan mogen oefenen enzo, wat een klote baan zeg! ;)
Het is aan boord echt heel erg goed! De collega's zijn goed, werken hard, en je kan met ze lachen. Ook de kok is een hele verbetering tov vorige reis! ik moet dus als gezegt veel werken, voor een normale zeedag is dat 14 'a 15 uur!
van 08:00 tot 11:30 werken aan onderhoud veiligheidsmiddelen
12:00 tot 14:00 wachtlopen op de brug
14:00 tot 16:00 weer verder aan dek klussen
en van 20:00 tot 24:00 wachtlopen op de brug.
ik verveel me niet hier!
nu volgt een verslagg van afgelopen zondag.
Ik ben vandaag over de evenaar gegaan, en helaas betekend dat dat neptunus aan boord komt, en de mensen die voor de eerste keer over de evenaar gaan gedoopt worden. ( ik was er al overheen gegaan, alleen nog niet gedoopt)
dus ik werd vanochtend vroeg uit mijn bed gehaald, door en stel als piraat verkleedde collega's, en op het achterschip vast gebonden aan de boot en aan de 3e machinist. ( hij was ook nog niet gedoopt).
ik zat met rechts vast aan de boot, en met links aan de 3e machinist (Ruud). en we kregen een doos bier voor ons geschoven.
Over een uur moest de doos leeg, en niets over boord gooien!
het was wel echt pijnlijk hoe strak ik vast gebonden zat joh! dus daar moesten we eerst wat aan gaan doen!
de spullen waarmee ze ons hadden vast gebonden waren niet van goede (indiase) kwaliteit, en dus waren we na 3 minuten bevrijd :D Toen moesten we maar aan de doos beginnen. we hebben er allebij een stuk of 8 op, en toen werd het echt te gek, ik heb de rest van het bier in een brandslag gegoten :p Het mocht niet overboord of op het dek gegooid worden, hebben we ook niet gedaan ;) toen werden we door neptunus en neptunia opgehaald en moesten we een aantal opdrachten doen. We moesten een heel erg dikke balk doorzagen, met onze handen nog steeds (zogenaamd) aan elkaar gebonden. Was best lastig! daarna een spijker in het hout slaan met mijn rechter hand. Nadat dat gelukt was kwam er iemand aan met een tondeuse.............
allebei misten we ineens een grote streep haar :p Daarna mochten we gaan tijgeren, tussen twee zeilen door. Helaas had de kok een hoop eten van de afgelopen week bewaard, en daar speciaal voor ons tussen gelegd. getver wat stinkt dat joh!
Dus lekker tijgeren door de bananen schillen, sinaasappels rotte eieren enz... echt fijn joh!
daarna werden we met een brandslang schoongespoten! gelukkig maar ;) waarna we door Neptunus met zijn drietand gedoopt werden. Eventje snel gedouched, want ze hadden een bbq klaargezet. dus lekker gegeten, en dan snel naar bed om de kater uit te slapen.
groeten Wouter
Received: from GCC at Globe Wireless; Mon, 01 Nov 2010 18:50 UTC Message-id: 984584651
Het gaat na 5 maanden weer van start! morgen met het vliegtuig naar Dubai. Dit keer niet aan de slag bij Jumbo, maar bij Rolldock! een splinter nieuw bedrijf, ook in de speciale zware lading business.
Goedenmorgen allemaal. Ik weet niet op welk tijdstip je nu leeft, maar het is in iedergeval ergens op de wereld ochtend! Geloof me, deze keer is het verhaal wat lang, maar zeer zeker de moeite. Heb enorm veel mee gemaakt, wat ik liever niet had mee gemaakt!
Ik zal maar bij het begin beginnen:
Afgelopen maandag toen ik weer in de machinekamer aan het werk was, moest de smeerolie van de hijskraan vervangen worden. Er zijn 4 motoren die dus eerst leeg gemaakt moesten worden, en daarna weer opgevuld. Het opvullen was niet zo zeer het probleem, en het legen gaat door middel van de zwaarte kracht erg goed! Maar onderop (drain) zat een dop die er af gedraaid moest worden. Maar als deze dop los is, stroomt de olie er gewoon uit. Nu moet je tegenwoordig erg oppassen met olie aan dek of in zee! Dus had ik een slang klaar gelegd om er snel in te stoppen wanneer de dop weg was. Mijn collega draaide de dop weg, en je raad het niet… het olie spoot er echt enorm hard uit, allemaal bovenop mij ;) Ik kan de olie nu bijna nog ruiken ;)
Ik heb dus toch een soort doop gehad bij het oversteken van de evenaar!
Volgend spannend verhaal
In Thailand kregen we enorm veel poetslappen aan boord. Deze werden ik een klein hokje ik de gang gestopt,bovenop de kerst spullen. Dit hokje zit tussen de laundry en hijskranen in, aan stuurboord kant. Maandag avond zaten we met veel man in de bar, toen roken we ineens een geur van smeulend plastic. Ongeveer een halve seconde later sprong iedereen op, vol met adrenaline en een hartslag van ongeveer 160. We moesten zoeken waar de brand was. Niet veel langer dan 10 seconden later ging het brandalarm af. Ik probeerde naar de machinekamer te rennen, maar kwam niet verder dan de deur de accommodatie uit. Toen ik de deur open deed stond het erachter vol met zwarte rook! Mwah, deur dicht doen is een goede optie. Daarna ben ik naar de brug gerend, met een aantal anderen, om de brandweer pakken te halen. Bij brand verzameld iedereen altijd op het dek, bij de accommodatie. Vanuit daar worden orders gegeven om de brand te lijf te gaan. Als eerste gingen 2e stuurman en 2e machinist met pak en zuurstof masker op naar binnen. Tenminste dat probeerde ze. Er kwam overal dikke zwarte rook vandaan! Het was zo heet geworden dat ze van die kant het vuur niet konden bereiken. Ik en de 3e stuurman werden voor de andere twee brandweer pakken gestuurd. Deze liggen op het achterschip in de machinekamer. Deze gepakt en met veel moeite, die dingen zijn echt loodzwaar, naar luik 1 gebracht. Daar aangekomen moesten we deze meteen aantrekken en klaar maken om te blussen. Een gedeelte van de bemanning ging alvast op het achterschip de brandslangen klaar leggen. Maar door de handige (lees als zijnde cynisch) indeling van het schip moesten er 6 slangen aan te pas komen om van het achterschip naar het voorschip te komen. Terwijl we maar een stuk of 10 slangen aan boord hebben, echt achterlijk! De 3e stuurman en ik gingen via de achterkant van het schip de gang binnen. Hier stond al veel rook, maar we konden elkaar nog wel zien. We moesten met zuurstof masker op, de weg zien te vinden en de brandslang mee zeulen. In combinatie met veel te veel adrenaline, stress, intensieve arbeid en verschroeiende hitte raakten we snel buiten adem. We wisten toch naar het voorschip te komen waar de brand in de buurt was. Al konden we elkaar niet meer ziendoor de rook. Terwijl we niet verder dan 20 cm achter elkaar aan kropen. Aan het einde van de gang zat een deur, met daar achter de brand. Wij kwamen 5 meter slang te kort om goed erbij te kunnen komen. Menno (3e stuur) deed de deur open zodat ik kon kijken waar de brand was (dat wisten we die tijd nog niet zeker). Menno trok de deur open en we keken allebei recht in een grote hoeveelheid oranje vlammen, en enorm veel rook! Dus zette ik er direct een grote straal water op. Dit suste de brand een beetje, maar er kwamen bliksemschichten van het plafond af. Waarschijnlijk hadden we de elektriciteit kabels geraakt, en maakte deze enorme kortsluiting. Menno deed snel weer de deur dicht. We moesten meer brandslang krijgen, om goed bij de vuurhaard te kunnen komen. Op dat moment werd het duidelijk dat we beide niet veel lucht meer hadden. Maximaal nog voor 10 minuten. We besloten terug te gaan, naar het achterschip om meer slang te laten optuigen en nieuwe fles zuurstof te pakken. Bij de uitgang stonden een aantal matrozen ons op te wachten. We vertelden wat we nodig hadden en ze gingen aan de slag. Alleen het probleem met een brandslang is, is dat je de koppelingen tussen de slangen niet los krijgt als er nog waterdruk op staat. We moesten dus nog snel naar het voor schip, om de slang leeg te spuiten. In die tijd was de brand flink opgelaaid en er kwam steeds meer rook overal. We moesten met zijn tweeën over de grond kruipen en de brandslang volgen, anders konden we er niet meer komen. Toen we er waren snel de slang leeg gemaakt, en heel snel weer naar buiten gekropen (dit is telkens zo'n 80 meter heen, en 80 meter terug) Bij de uitgang ging bij Menno het alarm dat er bijna geen druk meer op zijn zuurstoffles meer zat. Net op tijd dus! Onder tussen had de andere brandploeg geprobeerd om vanaf het voorschip te blussen, dit redden ze niet, en waren uitgeput door rook en hitte. Dus ik en Menno moesten wel terug! Met nieuwe zuurstof fles op de rug, masker ontzweet, en even frisse lucht ingeademd gingen we weer terug naar het voor schip. De rook en hitte werd steeds ondragelijker! Een erg vervelende bijkomstigheid waren de golven. Het schip stampte aardig op de golven, wat het allemaal nog moeilijker maakt! Eenmaal aangekomen hadden we gelukkig genoeg slang. Menno deed weer de deur op en ik begon met water te spuiten zoals je nog nooit gezien hebt!! Het vuur kwam redelijk onder controle, maar al het water veranderde in stoom en het werd nog veel warmer daar. De ventilatie werd gelukkig snel weer bij gezet. Dit haalde een deel van de rook en hitte weg. Na ik denk een minuut of 5 spuiten kwam er geen rook meer van de stapel poetslappen af. Maar omdat het vuur ineens weer zou kunnen oplaaien hebben we nog 10 minuten water lopen spuiten, om zo ook de omgeving een beetje te koelen. Na die tijd hadden wij het helemaal gehad, totaal gesloopt van inspanning, stress, hitte en toch ook veel angst. Toen de brand onder controle was moest het omringende deel van het schip onderzocht worden op brand. Onder andere de bar en bovenliggende hutten. Bij de hut van de 3e machinist stond zijn bank ik de fik. Gelukkig was dat heel snel uit. Dat was dan ook nog niet zo lang aan het branden.Ik en Menno konden nu naar buiten, het andere team kwam het van ons overnemen. Het was maar erg goed dat het zo was gelopen. Er waren namelijk geen volle zuurstof flessen meer toen Menno en ik naar buiten liepen. Als we het eerste water 5 minuten later hadden gespoten was zeer waarschijnlijk de brand verder uitgebreid naar de bar en de bovenliggende hutten.
Een klein ander probleem voor latere zorg was de rook! De zwarte rook was via de AC installatie naar alle hutten geblazen. Overal was dus rook, en stonk het ontzettend. Verder konden we meteen met zijn allen het water gaan weg hozen. En ik kan je vertellen dat werkelijk overal water was. We zijn tot 3 uur in de nacht bezig geweest met het opruimen van de store (waar al het eten ligt). Het was een enorme ravage. Maar niemand kon in zijn eigen hut slapen vanwege de rook lucht en stank. Dus ging iedereen maar ergens anders proberen te slapen. Sommige aan dek, in de lifeboat, op de brug. Ik ben op de bank van de chief engineer geploft.
De volgende dag met een beetje licht werd de omvang van de brand een beetje bekend. Heel veel elektriciteit kabels waren gesmolten of doorgebrand. Overal zat zwarte aanslag van de rook, en veel waterschade. Ook was de hut van de 3e machinist als verloren te beschouwen. Zijn bank en kast waren flink te lijf gegaan met een bijl. Om er voor te zorgen dat daaronder geen vuur zou kunnen ontstaan.
De kapitein bedankte de volgende dag iedereen afzonderlijk voor zijn inzet. Gelukkig maar dat we zo snel erbij waren. Anders zat ik nu waarschijnlijk in de lifeboat! Ik kan je vertellen dat ik er niet lekker van heb kunnen slapen tot nu toe.
Gelukkig kwamen we een dag later aan in de haven. Daar ben ik snel van boord gegaan, met 3 anderen. Ik was er helemaal klaar mee! 3x brand in 5 maanden is voor mij te veel!
Ik zit nu gelukkig op het vliegveld in Perth, dit stuk te tikken, en wachtend tot mijn vlucht naar Cairns over 6 uur! Ik ruik alleen de rook van de fik hier nog. Het zal wel in mijn laptop zitten ofzo!
